Sportowe Kalendarium urodzinowe – 2 kwietnia

Sportowe Kalendarium urodzinowe: Sprawdź, jakie osoby związane ze sportem obchodzą urodziny 2 kwietnia.

2 kwietnia urodziny obchodzą:

Nicki Pedersen (ur. 1977) [Dania] – żużlowiec (na zdjęciu).

Wspaniały zawodnik. Chwilami mocno kontrowersyjny i budzący wśród kibiców niechęć. Jednak trzeba przyznać szczerze, że trudno sobie wyobrazić żużel bez Duńczyka. W swojej bogatej karierze osiągnął wiele. Na czoło wysuwają się złote medale indywidualnych mistrzostw świata (2003, 2007, 2008). Dwa ostatnie tytuły zdobył w sposób bezapelacyjny, zapewniając sobie złoto na jedną rundę przed końcem cyklu Grand Prix. Oprócz trzech złotych krążków ma także jeden srebrny i trzy brązowe.

Pedersen w polskiej lidze zwiedził wiele klubów. Na dłużej zakotwiczył w Unii Leszno, którą reprezentował w latach 2014-2017. Właśnie z tym klubem wywalczył jedyne dwa tytuły drużynowego mistrza Polski. Duńczyk trzy razy zostawał najskuteczniejszym zawodnikiem naszej ligi. Za każdym razem reprezentował inny klub (2007- Marma Rzeszów, 2008- Włókniarz Częstochowa, 2012-Wybrzeże Gdańsk). Obecnie w polskiej lidze reprezentuje GKM Grudziądz, gdzie sezon 2023 będzie już jego czwartym sezonem w tej drużynie.
Od jakiegoś czasu Pedersen nie jeździ już w cyklu Grand Prix. Wygrał aż 17 turniejów i 48 razy stawał na podium.

Per Elofsson (ur. 1977) [Szwecja] – były biegacz narciarski.

Sympatyczny Szwed, którego śmiało można nazwać legendą biegów narciarskich. Elofsson niedosyt może odczuwać jedynie, jeśli chodzi o występy na igrzyskach olimpijskich. W swojej karierze zdobył tylko i aż jeden krążek na tej imprezie. Miało to miejsce w Salt Lake City w 2002 roku w biegu na 20 km stylem łączonym.

Poza tym wywalczył pięć medali mistrzostw świata, w tym trzy złote. Był specjalistą w biegach łączonych na 20 km. Dwa tytuły mistrzowskie wywalczył właśnie w tej konkurencji odpowiednio w Lahti w 2001 roku i dwa lata później w Val di Fiemme. Trzecie złoto wywalczył również w 2001 roku, wygrywając bieg stylem klasycznym na 15 km. Do tych sukcesów Elofsson dołożył dwa zwycięstwa w klasyfikacji końcowej Pucharu Świata za sezony 2000/2001 oraz 2001/2002

Miralem Pjanić (ur. 1990) [Bośnia i Hercegowina] – piłkarz.

Występuje na boisku jako pomocnik. Obecnie gra w Barcelonie, a wcześniej miał przyjemność reprezentować inne świetne kluby takie jak: Olympique Lyon, AS Roma czy Juventus. Z tym ostatnim zespołem dotarł w 2017 roku do finału Ligi Mistrzów, który przegrał. W 2014 roku brał udział na mundialu. W barwach Juventusu dwukrotnie sięgał po mistrzostwo oraz Puchar Włoch. W 2018 roku zdobył też Superpuchar Włoch. Z Barceloną wygrał Puchar Króla. Obecnie gra w klubie Sharjah FC.

Teddy Sheringham (ur. 1966) [Anglia] – były piłkarz.

Solidny napastnik znany głównie z gola strzelonego w szalonym finale Ligi Mistrzów przeciwko Bayernowi Monachium w 1999 roku. Oczywiście Sheringham reprezentował wówczas Manchester United, ale wcześniej grywał też w innych znanych klubach, czyli Nottingham Forrest oraz Tottenhamie. Jednak to w klubie z Manchesteru przeżywał lata chwały i triumfów. Oprócz pucharu Ligi Mistrzów wywalczył z zespołem z Old Trafford także trzy tytuły mistrza Anglii.

Teddy Sheringham rozegrał 51 meczów w barwach reprezentacji Anglii, strzelając 11 goli. Piłką nożną bawił się bardzo długo. Karierę zakończył dopiero w wieku 42 lat w barwach Colchester United.

Linford Christie (ur. 1960) [Jamajka, Wielka Brytania] – były lekkoatleta.

Można powiedzieć, że był przodkiem Usaina Bolta, jeśli chodzi o występy sprinterskie. Urodził się na Jamajce, ale na arenie międzynarodowej reprezentował Wielką Brytanię. Przełom lat 80-tych i 90-tych jest szczytem wyników osiąganych przez tego zawodnika. W 1988 roku na igrzyskach olimpijskich w Seulu w biegu na 100 metrów wywalczył srebro indywidualnie oraz w sztafecie. Natomiast cztery lata później w Barcelonie był bezkonkurencyjny i zasłużenie sięgnął po złoto.

Do sukcesów na igrzyskach dołożył także wiele medali innych imprez, m.in. cztery medale na mistrzostwach świata ( jedno złoto, jedno srebro, dwa brązy) oraz sześć krążków na europejskim czempionacie (trzy złota, jedno srebro, dwa brązy). W 1999 roku cieniem na jego karierę pokryło się zawieszenie za stosowanie niedozwolonych środków w organizmie.

Juha Kankkunen (ur. 1959) [Finlandia] – były kierowca rajdowy.

Wielki Fin, który zachwycał na trasach rajdów WRC i nie tylko. Cztery razy został mistrzem świata (1986,1987,1991,1993). Do tego dołożył wicemistrzostwo w 1992 roku. Skoro już przywołuję liczby, to muszę napisać, że wygrał 23 rajdy w mistrzostwach świata i 75 razy stał na podium. Chwilami był w takiej formie, że zwyciężał i stawał na pudle wszędzie, gdzie się dało to zrobić. W swoim dorobku ma m.in. wygrane na Safari, w Nowej Zelandii, Australii, Argentynie i oczywiście w ojczystej Finlandii.

Kankkunen przez wiele lat prezentował wysoki poziom. Pierwszy rajd wygrał w 1985 roku, a ostatni 14 lat później. W międzyczasie potwierdził swoją wielkość, wygrywając Rajd Dakar w 1988 roku.

Gelindo Bordin (ur. 1959) [Włochy] – były lekkoatleta, maratończyk.

W 1988 roku w Seulu został mistrzem olimpijskim w maratonie. Rok wcześniej zdobył brąz mistrzostw świata. Miał także sukcesy w europejskim czempionacie. W 1986 i 1990 roku sięgał po złoty medal. W 1993 roku zakończył karierę.

Tradycyjnie informacje pochodzą z własnej wiedzy oraz w większości z Wikipedii.
Czytaj także:
Kalendarium – 1 kwietnia