Sportowe Kalendarium Urodzinowe – 29 stycznia

Sprawdź, które utytułowane osoby z polskiego i światowego sportu obchodzą urodziny 29 stycznia.

29 stycznia urodziny obchodzą:

Grzegorz Krychowiak (ur. 1990) [Polska] – piłkarz (na zdjęciu). Gra na pozycji pomocnika. W reprezentacji Polski rozegrał 98 spotkań i zdobył 5 goli. Uczestnik Euro 2016, MŚ 2018, Euro 2020, MŚ 2022. Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta. Grał w kilku uznanych markach, a uwagę kibiców przykuł świetnymi występami w barwach Stade Reims (lata 2012-2014). Później przeniósł się do Sevilli, gdzie grał do 2016 roku i przeżywał najlepszy okres w karierze. Wygrał dwukrotnie Ligę Europy, a w jednym z finałów – w sezonie 2014/15 – strzelił gola. Z kolei w sezonie 2015/16 został wybrany do drużyny rozgrywek. Po okresie spędzonym w Sevilli przeniósł się do Paris Saint-Germain, lecz nie otrzymywał tam zbyt wielu szans na grę. W efekcie czego trafiał na wypożyczenia. Najpierw do angielskiego WBA, a później Lokomotiwu Moskwa. W Rosji został na dłużej. Najpierw podpisał z Lokomotiwem pełnoprawny kontrakt, a w 2021 roku został zawodnikiem FK Krasnodar. Z powodu sytuacji politycznej chciał jednak opuścić Rosję. Najpierw więc udał się na wypożyczenie do AEK-u Ateny, a obecnie jest piłkarzem arabskiego Al-Shabab.

Martin Schmitt (ur. 1978) [Niemcy] – były skoczek narciarski. Szczyt jego kariery przypadł na lata 1998-2002. W tamtym okresie dwa razy wywalczył Puchar Świata, dwukrotnie sięgnął po mistrzostwo świata indywidualnie, w 2002 roku został wicemistrzem świata w lotach i dwukrotnie zajmował trzecie miejsce w Turnieju Czterech Skoczni. Toczył też wspaniałą walkę z Adamem Małyszem. Ma sporo sukcesów także w drużynie. W 2002 roku został mistrzem olimpijskim, a w 1998 i 2010 wicemistrzem. W latach 1999 i 2001 zdobył złoto mistrzostw świata w drużynie. W tej samej konkurencji dołożył jeszcze srebro i trzy brązowe medale. W 2009 roku wrócił do wysokiej formy i powiększył dorobek medalowy o srebro mistrzostw świata w konkursie indywidualnym. W trakcie swojej kariery wygrał 28 konkursów Pucharu Świata. Skończył skakać po sezonie 2013/2014.

Romario (ur. 1966) [Brazylia] – były piłkarz. Grał na pozycji napastnika. Mistrz świata z 1994 roku. Dwukrotny zdobywca Copa America (1989, 1997). W reprezentacji Brazylii rozegrał 70 spotkań i zdobył 55 bramek. Karierę w Europie rozpoczął w PSV Eindhoven, gdzie występował w latach 1988-1993. Później na dwa lata przeniósł się do Barcelony, gdzie zachwycał kibiców, lecz popadł w konflikt z trenerem i… wrócił do Brazylii. Grał we Flamengo. W latach 1996-1998 z powrotem grał w Europie, reprezentując Valencię, lecz później znów trafił do Flamengo i pozostał w Brazylii prawie do końca kariery. Miał bowiem jeszcze epizody w USA czy Australii. Warto dodać, że w 1994 roku został piłkarzem roku FIFA i dwa razy w karierze sięgał po koronę króla strzelców Ligi Mistrzów.

Jody Scheckter (ur. 1950) [RPA] – były kierowca F1. Mistrz świata z 1979 roku. Jeździł wówczas w barwach Ferrari. Początkowo powodował w stawce F1 wiele wypadków, lecz później stał się klasowym kierowcą. Oprócz tytułu ma także trzy miejsce na podium w klasyfikacji końcowej. W 1974 i 1976 był trzeci, a w 1977 roku został wicemistrzem świata. Po zdobyciu mistrzowskiego tytułu jego kariera nie potoczyła się tak, jakby chciał. W sezonie 1980 miał kiepskie wyniki, po czym zrezygnował z dalszego udziału w wyścigach.

Bogusław Nowak (ur. 1952) [Polska] – były żużlowiec, później trener. Srebrny medalista drużynowych mistrzostw świata z 1977 roku. Wielokrotnie reprezentował Polskę na arenie międzynarodowej. Startował kilkukrotnie w eliminacjach do indywidualnych mistrzostw świata, lecz nigdy nie dotarł do ścisłego finału. Indywidualny mistrz Polski z 1977 roku i brązowy medalista z 1973 roku. W trakcie kariery związany z dwoma klubami: Stalą Gorzów (1969-1984) i Unią Tarnów (1985-1988). Był liderem obu drużyn, a sukcesy drużynowe osiągał w Stali. Wywalczył 12 medali drużynowych mistrzostw Polski, w tym 6 złotych. Bogatą karierę zakończył wypadek, któremu uległ w Rybniku 4 maja 1988 podczas finału Mistrzostw Polski Par Klubowych, w wyniku którego doznał m.in. złamania kręgosłupa. Niestety do dnia dzisiejszego porusza się za pomocą wózka inwalidzkiego. W latach 90. rozpoczął karierę szkoleniową i wychował wielu zawodników. Był m.in. pierwszym trenerem Bartosza Zmarzlika.

Sileshi Sihine (ur. 1983) [Etiopia] – były lekkoatleta, długodystansowiec. „Wiecznie drugi”. Dwukrotny wicemistrz olimpijski z Aten (2004) i Pekinu (2008) w biegu na 10 tys. metrów, 4-krotny medalista mistrzostw świata. W czempionacie trzy razy zdobywał srebro. W 2005 roku w Helsinkach był drugi zarówno w biegu na 5 tys. metrów, jak i 10 tys. metrów. Dwa lata później wywalczył srebro na 10 tys. metrów, a w 2003 roku zdobył brąz w tej samej konkurencji. Od czasu do czasu startował też w półmaratonach.

Chalid Skah (ur. 1967) [Maroko] – były lekkoatleta, długodystansowiec. Mistrz olimpijski z 1992 roku w biegu na 10 tys. metrów. Ma w dorobku także dwa medale mistrzostw świata na tym samym dystansie. W 1991 roku wywalczył brąz, a w 1995 srebro.

Greg Louganis (ur. 1960) [USA] – były skoczek do wody. Uchodzi za jednego z najwybitniejszych skoczków do wody w historii. Pierwszy medal olimpijski zdobył w 1976 roku w wieku 16 lat, kiedy w Montrealu wywalczył srebro w skoku z wieży. Później na igrzyskach stawał już tylko na najwyższym stopniu podium. W 1984 roku triumfował w skoku z wieży oraz w skoku z trampoliny. Natomiast cztery lata później był najlepszy w tych samych konkurencjach. Na mistrzostwach świata też nie próżnował. Zdobył pięć złotych medali.

Adam van Koeverden (ur. 1982) [Kanada] – były kajakarz. Mistrz olimpijski z Aten (2004) w konkurencji K-1 500 metrów. Na tych samych igrzyskach sięgnął jeszcze po brąz w K-1 1000 metrów. W 2008 i 2012 roku dołożył po jednym srebrnym medalu odpowiednio w K-1 500 m oraz K-1 1000 m. Dwa razy został mistrzem świata.

Cyril Suk (ur. 1967) [Czechy] – były tenisista. Zwycięzca US Open 1998 w grze podwójnej, French Open 1991 i Wimbledonu 1992, 1996 i 1997 w grze mieszanej. Jeśli chodzi o grę podwójną to wygrał 32 turnieje rangi ATP. Najwyżej w rankingu był sklasyfikowany na 7. pozycji.