Stal Mielec: Mistrzowie z lat 70-tych wracają do elity

Stal Mielec po 24 latach nieobecności wraca do piłkarskiej Ekstraklasy. Niebywale cieszy mnie ten powrót, ponieważ jest to zasłużona drużyna dla naszego futbolu. To właśnie w Mielcu rozkwitły m.in. kariery Grzegorza Lato oraz Henryka Kasperczaka.

Solidna budowa fundamentów pod triumfy

Stal Mielec ma w swoim dorobku wiele sukcesów. Najpoważniejszymi z nich są dwa tytuły mistrza Polski zdobyte w latach 70-latach. Wówczas Mielec był stolicą polskiej piłki, a na murawie stadionu biegały takie sławy jak Grzegorz Lato, Henryk Kasperczak, czy Jan Domarski.

Przełomowym sezonem dla Stali Mielec był sezon 1970/1971. Wtedy klub powrócił do Ekstraklasy i został wzmocniony na tyle, aby mógł się utrzymać w lidze. Cel został zrealizowany, bo Mielczanie zajęli 10. miejsce. Co ciekawe wtedy w barwach Stali grał Franciszek Smuda, czyli kolejna doskonale znana postać w polskim futbolu.

Wówczas przebojem do kadry młodzieżowej wdarł się Grzegorz Lato, który imponował skutecznością na krajowych boiskach. W sezonie 1971/1972 Lato strzelał jeszcze więcej goli, czego efektem było powołanie do dorosłej reprezentacji Polski. Ważną rolę w ekipie Stali Mielec odgrywał oczywiście również Henryk Kasperczak. Bramki strzegł legendarny wychowanek zespołu, czyli Zygmunt Kukla. To trio poprowadziło zespół w sezonie 1971/1972 do 5. miejsca w lidze. Mielczanie stracili do podium zaledwie dwa punkty.

Przyszedł czas na sukcesy

Co się odwlecze, to nie uciecze. W sezonie 1972/1973 Stal Mielec sięgnęła po mistrzostwo Polski. W letnim okienku transferowym klub pozyskał Jana Domarskiego, który był już wtedy uznanym napastnikiem z doświadczeniem w kadrze Polski. Zespół grał wyśmienicie i zasłużenie został najlepszą drużyną w kraju. Do historii przeszły wysokie wygrane zespołu na wyjazdach (z Legią Warszawa 3:0, z Wisłą Kraków 3:0, z Polonią Bytom 6:0). Królem strzelców został nie kto inny jak Grzegorz Lato z dorobkiem 13 goli.

Stal Mielec po zdobyciu tytułu zasmakowała gry w europejskich pucharach. Niestety w Pucharze Europy zespół odpadł już w 1 rundzie, ale nawiązał wyrównaną rywalizację z ówczesną potęgą Crveną Zvezdą Belgrad.

Mielecka siła w narodowych barwach

W tamtym okresie aż czterech piłkarzy Stali odgrywało w reprezentacji Polski olbrzymią rolę. Oprócz Laty, Kasperczaka oraz Domarskiego przez pewien czas prym wiódł również Krzysztof Rześny grający na pozycji obrońcy, ale na mistrzostwach świata w 1974 roku z Mielca zostało zapamiętanych trzech muszkieterów. Lato został królem strzelców, Kasperczak był podstawowym zawodnikiem, a Domarski grał w kilku spotkaniach.

Kolejne sezony na „pudle”

W sezonach 1973/1974 oraz 1974/1975 Stal Mielec zajmowała odpowiednio trzecie oraz drugie miejsce w lidze. Za każdym razem drużyna z Podkarpacia toczyła niesamowite boje ze śląskimi zespołami: Ruchem Chorzów oraz Górnikiem Zabrze. Podstawą do kolejnych sukcesów Stali było utrzymanie mistrzowskiego składu oraz pozyskanie kilku innych solidnych piłkarzy.

W 1975 roku Stal Mielec kapitalnie grała w europejskich pucharach. Zespół dotarł do ćwierćfinału Pucharu UEFA. W 1976 roku właśnie w ćwierćfinale pogromcą klubu z Mielca był HSV Hamburg. O końcowym sukcesie niemieckiego zespołu zadecydowało jego wygrana w Mielcu 1:0.

Trzeba przyznać, że wiele działo się w tamtych latach na stadionie w Mielcu. W sezonie 1975/1976 zespół sięgnął po drugie w historii mistrzostwo Polski. Walka o tytuł tym razem była niezwykle zacięta, ale z tamtego sezonu w polskiej lidze zostaną zapamiętane głównie dwa mecze. Pierwszy z nich to łomot, który Stal spuściła Legii Warszawa na swoim stadionie. Hitowe spotkanie zakończyło się wygraną gospodarzy 6:0. Drugie pamiętne spotkanie, to ostatni mecz sezonu na gorącym terenie w Rybniku. Stal Mielec wygrała 5:2 i tym samym przypieczętowała tytuł.

Real Madryt na drodze do marzeń

Stal Mielec chciała zaistnieć w Pucharze Europy Mistrzów Krajowych. Tym razem na ich drodze stanął legendarny Real Madryt. Po dwóch wyrównanych spotkaniach (porażki 1:2 i 0:1) mistrzowie Polski odpadli z rozgrywek.

Warto dodać, że po mistrzowskim sezonie doszło do małego przewietrzenia składu. Odeszła jedna z gwiazd zespołu, czyli Jan Domarski, ale za to do zespołu ściągnięto Andrzeja Szarmacha. Oprócz niego do drużyny dołączyło jeszcze 6 innych zawodników. Kto wie być może przebudowa składu doprowadziło do tego, że Mielczanie po raz pierwszy od czterech sezonów nie zmieścili się na podium rozgrywek i zajęli 4. miejsce.

Następne lata z mniejszą werwą

W kolejnych latach Stali Mielec było coraz ciężej nawiązać do swoich największych sukcesów. Udało się jednak dwukrotnie zakończyć sezon w lidze na 3. miejscu. Miało to miejsce w sezonach 1978/1979 oraz 1981/1982. W 1980 roku z klubem pożegnał się Grzegorz Lato, który odszedł do Belgijskiego Lokeren.

Stal Mielec zaczęła miewać coraz większe kłopoty z utrzymaniem wysokiej dyspozycji, a w sezonie 1982/1983 sensacyjnie spadła do niższej ligi. Zespół wrócił do najwyższej klasy rozgrywkowej w 1988 roku i był w niej aż do 1996 roku. W tamtym okresie czasu nie udało się Mielczanom ani razu stanąć na podium rozgrywek.

Po spadku do niższej ligi w 1996 roku Stal Mielec kompletnie się rozsypała i na pewien czas zniknęła z piłkarskiej mapy Polski. Długo odbudowywano potęgę klubu, ale teraz wreszcie nadszedł czas powrotu na salony. 2020 rok kibice z Mielca zapamiętają na długo. Witamy ponownie w Ekstraklasie!