07/12/2024

Sportowy Fanatyk

Strona dla fanów sportu. Znajdziesz tu kalendarium urodzinowe, aktualności, ciekawostki oraz wspomnienia z pamiętnych wydarzeń sportowych.

Sportowe Kalendarium Urodzinowe – 19 kwietnia

Sportowe Kalendarium Urodzinowe: Sprawdź, jakie osoby związane ze sportem obchodzą urodziny 19 kwietnia.

Marija Szarapova, tenisistka (34l.)

Rosjanka od początku swojej tenisowej drogi pokazywała wielki talent. Już w 2004 roku wygrała Wimbledon natomiast rok później w wieku zaledwie 18 lat po raz pierwszy w karierze została liderką rankingu WTA.

Gdyby łącznie zsumować jej wszystkie sukcesy to znajdzie się tego całkiem sporo. Zwyciężyła w 36 turniejach singlowych oraz 3 deblowych. Szarapowa zostawała liderką rankingu singlowego WTA pięciokrotnie. Łącznie przewodziła stawce tenisistek przez 21 tygodni, po raz pierwszy 22 sierpnia 2005, a po raz ostatni 8 lipca 2012. Pięciokrotnie zwyciężała w turniejach wielkoszlemowych: Wimbledonie 2004, US Open 2006, Australian Open 2008 i French Open 2012 oraz 2014.

Pięć razy przegrywała również w finałach wielkoszlemowych – podczas Australian Open z lat 2007, 2012 i 2015, Wimbledonu w 2011 roku oraz French Open w 2013 roku. Nie ustrzegła się wpadki dopingowej w 2016 roku, po czym zdyskwalifikowano ją na 15 miesięcy.

Uważana za jedną z najpiękniejszych tenisistek w historii. Na korcie zarobiła prawie 40 mln dolarów, co daje jej trzecie miejsce w historii, a w połączeniu z kontraktami reklamowymi pozwoliło przewodzić liście najbogatszych kobiet sportu przez 11 lat.

Rivaldo, piłkarz (49l.)

W trakcie swojej kariery występował na pozycji napastnika lub pomocnika. Grał w wielu klubach, ale największą sławę przyniosło mu reprezentowanie Barcelony w latach 1997-2002. W 1999 roku zdobył Złotą Piłkę dla najlepszego piłkarza świata. W 2002 roku odszedł z Barcelony do Milanu, ale we włoskiej ekipie nie czuł się najlepiej.

Był jedną z wiodących postaci reprezentacji Brazylii na przełomie wieków. Łącznie w barwach Canarinhos rozegrał 74 spotkania, strzelając 34 gole. Na mundialu w 2002 roku strzelił 5 bramek i sięgnął wraz z reprezentacją po złoty medal. Cztery lata wcześniej zdobył srebro.

Najważniejsze sukcesy:

Reprezentacyjne
– Mistrzostwo Świata 2002
– Wicemistrzostwo Świata 1998
– Copa América 1999
– Puchar Konfederacji 1997
– Brązowy medal IO 1996

Klubowe

Palmeiras
– Campeonato Paulista 1994, 1996
– Campeonato Brasileiro Série A 1994
– Copa Euro América 1996

FC Barcelona
– Mistrzostwo Hiszpanii 1997/98, 1998/99
– Puchar Króla 1997/98
– Superpuchar Europy 1997

AC Milan
– Liga Mistrzów 2002/03
– Puchar Włoch 2002/03
– Superpuchar Europy 2003

Cruzeiro
– Campeonato Mineiro: 2004

Olympiakos
– Mistrzostwo Grecji 2004/05, 2005/06, 2006/07
– Puchar Grecji 2004/05, 2005/06

Indywidualne

– Złota Piłka 1999
– Piłkarz roku FIFA 1999
– Najlepszy piłkarz Copa América 1999
– Król strzelców Copa América 1999
– Król strzelców Ligi Mistrzów 2000
– Srebrny but mistrzostw świata 2002
– Piłkarz Roku Primera División 1998/1999
– Wicekról strzelców Primera División 1998, 1999, 2001
– Obcokrajowiec Roku greckiej ligi 2005, 2006, 2007, 2008

Tomasz Tłuczyński, piłkarz ręczny (42l.)

Grał na pozycji lewego skrzydłowego. W reprezentacji Polski był specjalistą od rzutów karnych. W barwach narodowych grał w latach 2006-2012. Rzucił 503 bramki w 126 meczach. Odegrał ważną rolę podczas mistrzostw świata w 2007 i 2009 roku. Polacy zdobyli wówczas odpowiednio srebro oraz brąz. W karierze klubowej występował tylko na niemieckich parkietach m.in. w drużynie Hannover-Burgdorf. Karierę zakończył w 2015 roku.

Filip Jicha, piłkarz ręczny i trener (39l.)

Jeden z najwybitniejszych piłkarzy ręcznych pochodzących z Czech. W 2010 roku został wybrany na najlepszego szczypiornistę świata. Rozegrał wtedy doskonały turniej podczas mistrzostw Europy w Austrii. W 6 meczach zdobył 53 bramki i został królem strzelców tej imprezy.

Grywał w najlepszych klubach świata. W THW Kiel (2007-2015) oraz FC Barcelonie (2015-2017). W barwach narodowych występował aż 16 lat (2000-2016). W 2017 roku zakończył karierę i od razu zdobył licencję trenera. Dwa lata później został szkoleniowcem THW Kiel.

Najważniejsze Sukcesy:

Klubowe
Mistrzostwa Hiszpanii
– Tytuł (2016, 2017)

Mistrzostwa Niemiec
-Tytuł (2008, 2009, 2014, 2015)

Superpuchar Niemiec
– 2007, 2008

Liga Mistrzów
– Złoto (2010)
– Srebro (2008, 2009)

Nagrody indywidualne
2009:
– Król strzelców Ligi Mistrzów (99 bramek)

 Mistrzostwa Europy 2010:
– MVP Mistrzostw Europy
– Najlepszy lewy rozgrywający ME
– Najskuteczniejszy strzelec ME (53 bramki w 6 meczach)

Liga Mistrzów 2010:
– Król strzelców (108 bramek)

Bundesliga:

– MVP sezonu 2009/10
– 2010: Piłkarz Ręczny Roku IHF. Najlepszy szczypiornista na Świecie

Franc – Peter Roetsch, biathlonista (57l.)

Niemiecki zawodnik, który jako pierwszy biathlonista w historii został mistrzem olimpijskim w dwóch konkurencjach na jednej imprezie (Calgary 1988). Jego wielkość uwiecznia masa sukcesów. Oprócz medali olimpijskich ma na koncie m.in. trzy kryształowe kule za wygranie Pucharu Świata. Zadebiutował w nim w 1983 roku i już w drugim sezonie startów po raz pierwszy zwyciężył w końcowej klasyfikacji.

Najważniejsze sukcesy:

Igrzyska olimpijskie
złotoCalgary 1988sprint
złotoCalgary 1988b.indywidualny
srebroSarajewo 1984b.indywidualny
Mistrzostwa świata
złotoRuhpolding 1985sprint
złotoLake Placid 1987sprint
złotoLake Placid 1987sztafeta
złotoLake Placid 1987b.indywidualny
złotoFeistritz 1989sztafeta
srebroAnterselva 1983b.indywidualny
srebroAnterselva 1983sztafeta
srebroRuhpolding 1985b.indywidualny
srebroRuhpolding 1985sztafeta
srebroOslo 1986sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
złotoLahti 1981sztafeta
złotoMińsk 1982sztafeta
srebroLahti 1981b.indywidualny
srebroMińsk 1982sprint
Puchar Świata
 Kryształowa kula1983/1984
 Kryształowa kula1984/1985
 Kryształowa kula1986/1987

Michał Cieślak, bokser (32l.)

Pięściarz toczący rywalizację w wadze junior ciężkiej. Karierę zawodową rozpoczął w 2013 roku. Dzięki kilkunastu zwycięstwom z rzędu 31 stycznia 2020 roku przystąpił do pierwszej walki o zawodowe mistrzostwo świata w swojej karierze.

W pojedynku o pas WBC zmierzył się w Kinszasie z Ilungą Makabu (27-2, 24 KO). Przegrał jednogłośnie na punkty (112-114, 111-116, 111-115). Jak dotąd jest to jedyna jego porażka w zawodowej karierze. Na swoim rozkładzie ma m.in. Youri Kalengę oraz Taylora Mabikę.

Bilans walk zawodowych
Liczba walk22
Zwycięstwa20 (KO 14)
Porażki1
Nieodbyte1

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *